Τα αδέρφια Τάτση μας έχουν συνηθίσει στις εκπλήξεις, αλλά με το Decennium ξεπέρασαν ακόμη περισσότερο τα όρια. Δέκα τρύγοι Γουμένισσας (Ξινόμαυρο, Νεγκόσκα) εμφιαλώθηκαν μαζί και δημιούργησαν μια άλλη προοπτική για τις δυνατότητες της περιοχής.

Το Ασύρτικο φυτεύεται πλέων στην Αυστραλία, τη Βόρεια Ιταλία, την Καλιφόρνια και τη Νότια Γαλλία, με την ελπίδα να γίνει η πρώτη ελληνική ποικιλία με διεθνή επιτυχία.

Αναμφισβήτητα, τα λευκά κρασιά από τη Σαντορίνη και ειδικά αυτά που φτιάχνονται από Ασύρτικο αρχίζουν να δείχνουν τις αληθινές τους ποιοτικές πτυχές μετά τον τρίτο χρόνο της ζωής τους.

Υποθέτω πως το μεγαλύτερο οινικό γεγονός της περσινής χρονιάς ήταν η κυκλοφορία των κρασιών του Γιάννη Οικονόμου μετά από μια πραγματικά μεγάλη περίοδο αναμονής. Η ιδιότυπη ευφυΐα του χτύπησε την αγορά και την καρδιά κάθε οινόφιλου με αρκετές νέες ετικέτες. Όμως, χωρίς αμφιβολία, η κορώνα στο στέμμα είναι η Αντιγόνη.

Το οινοποιείο Καραμολέγκου φαίνεται να είναι το πιο καινοτόμο στο νησί της Σαντορίνης, με τα κρασιά του να εκφράζουν το terroir με πλουραλισμό. Ο Πυρίτης είναι ένα γνήσιο αυθεντικό κρασί με ελάχιστες παρεμβάσεις από τον οινοποιό και κρυστάλλινη καθαρότητα στο ποτήρι.

Αυτό το ροζε αφρώδες κρασί από Ασύρτικο και Λιμνιώνα είναι μια νέα κυκλοφορία από το Κτήμα Ζαφειράκη που σίγουρα αξίζει να το δοκιμάσετε.

Χρειάζεται καλλιτεχνική αίσθηση και out of the box σκέψη για να φτιάξεις κρασιά σαν τον Γιάννη Οικονόμου.

Το οινοποιείο Αρτέμης Καραμολέγκος χειρίστηκε τα Μανδηλαριά με αρκετά έξυπνο τρόπο. Έφτιαξαν ένα απαλό κρασί με ελαφρές τανίνες που ακόμη και τα αρώματα θυμιζουν Valpolicella. Μια άλλη διάσταση της Μανδηλαράς.

Ο Marchese Antinori είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς κρασιού στην Ιταλία, με πολλά ιδιόκτητα κτήματα σε όλη την Ιταλία αλλά και στο εξωτερικό. Χρειάζεται βαθιά τεχνογνωσία για να διατηρηθεί η ποιότητα ψηλά σε ένα τόσο εμπορικό κρασί.

Αυτό είναι ένα μεγάλο ελληνικό κρασί που ανταγωνίζεται ποιοτικά οποιοδήποτε άλλο ανεξάρτητα από την περιοχή, τη χώρα ή την τιμή.

Το Κτήμα Γεροβασιλείου έχει καθιερώσει όλα αυτά τα χρόνια μια φήμη για την παραγωγή λευκών κρασιών κορυφαίας ποιότητας. Αυτό το 11 ετών Chardonnay είναι ένα καλό παράδειγμα που εξακολουθεί να δείχνει φρεσκάδα και αρωματική καθαρότητα.

Είναι ένα υπέροχα παλαιωμένο κρασί από μια περιοχή που θεωρείται η πηγή του καλύτερου Cabernet Sauvignon στην Ελλάδα.

Αυτό το κρασί είναι η απόδειξη για τις δυνατότητες του Αγιωργίτικου αν ο οινοποιός το οινοποιήσει με αγάπη, φροντίδα και μεράκι και στόχο να παλαιώσει για πολλά χρόνια.

Αυτό το κρασί παράγεται από έναν αμπελώνα με το όνομα Μπάρμπα Γιάννης από αμπέλια άνω των 100 ετών. Παλαιώνει για 24 μήνες σε νέα γαλλικά δρύινα βαρέλια και 12 μήνες στη φιάλη πριν κυκλοφορήσει στην αγορά.

Το Don Maximiano Founder's Reserve είναι, χωρίς αμφιβολία, ένα από τα πιο όμορφα κρασιά με βάση το Cabernet Sauvignon στη Χιλή. Είναι ένα πολύ-βραβευμένο κρασί τόσο εντός όσο και εκτός Χιλής και ένα κόσμημα στο οινικό στέμμα της χώρας.

Ακόμα κι αν το Viognier είναι η πιο σέξι ποικιλία αμπέλου στον κόσμο, δεν τραβάει την απαιτούμενη προσοχή. Επίσης, είναι η μόνη γαλλική ποικιλία που ακόμα τα καλύτερα κρασιά προέρχονται από τον τόπο καταγωγής του, τον Βόρειο Ροδανό, και δεν είναι εύκολο να βρει κανείς εναλλακτικές από τον νέο κόσμο όπως από κάθε άλλο διεθνές σταφύλι.

Θυμάμαι ακόμα πώς ο εκπαιδευτής του WSET περιέγραψε τον Viognier: «είναι η πιο σέξι ποικιλία σταφυλιού στον κόσμο». Και αυτό είναι! Με μια μικρή φράση, έχετε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεστε. Γοητευτικός αρωματικός χαρακτήρας, απαλό και γευστικό στο στόμα δεν θα σας απογοητεύσει ποτέ.

Αυτό το κρασί ήταν το λιγότερο εντυπωσιακό από τα τρία, όχι επειδή είναι κακό κρασί αλλά επειδή τα άλλα δύο ήταν εξαιρετικά καλά. Ωστόσο, η δυνατότητα παλαίωσης είναι σαφής.

Προσπαθούμε πάντα να αναζητούμε την επόμενη ποικιλία κρασιού, την επόμενη οινική περιοχή, τον παραγωγό που θα μας ιντριγκάρει με ξεχωριστά κρασιά και είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν έχει βάλει τα λεφτά του στο Σαββατιανο και την Αττική.

Η συμβολή του Βασίλη Παπαγιαννάκου στη μεταμόρφωση της κακιάς φήμης του Σαββατιανού και μιας από τις πιο ιστορικές οινοπαραγωγικές περιοχές παγκοσμίως είναι αξιοθαύμαστη. Ωστόσο, αν ο Βασίλης δεν έκανε αυτή την προσπάθεια, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει πώς θα ήταν σήμερα ο Σαββατιανό.