Κρασί και Κλασική Μουσική

Κρασί και Κλασική Μουσική

Κρασί και Κλασική Μουσική

Εδώ και πολύ καιρό, προσπαθώ να βρω έναν τρόπο που θα με βοηθούσε να απλοποιήσω τους όρους και τις εκφράσεις που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή ενός κρασιού. Στόχος είναι να μεταμορφωθούν αυτοί οι όροι ώστε να γίνουν κατανοητοί για τον μέσο καταναλωτή και να μην ακούγονται ακατανόητοι.

Ο στενός μου κύκλος ανήκει στην κατηγορία του μέσου καταναλωτή και ξέρω από πρώτο χέρι πώς δυσκολεύονται να κατανοήσουν μια περιγραφή κρασιού. Για μένα, μέσος καταναλωτής είναι ένας άνθρωπος που δεν πίνει κρασί περιστασιακά αλλά σχεδόν καθημερινά. Για παράδειγμα, θα είναι η πρώτη επιλογή για το καθημερινό τραπέζι, στις γιορτές και στο εστιατόριο. Είναι μια αρκετά μεγάλη κατηγορία ανθρώπων που αξίζουν την προσοχή μας.

Η αλήθεια είναι, πως είναι σχεδόν αδύνατο να απλοποιήσουμε αυτούς τους όρους χωρίς να τους καταστρέψουμε ή να χάσουν το νόημα τους. Έτσι, η λύση φαίνεται σχεδόν αδύνατη.

Τις προάλλες, άκουγα μια ραδιοφωνική εκπομπή κλασικής μουσικής στο δρόμο για το σπίτι μου. Ο ομιλητής ανακοίνωσε το όνομα του κομματιού, τον συνθέτη και το όνομα της ορχήστρας που παίζει το τραγούδι στην αρχή κάθε κομματιού. Αλλά, στο τέλος, θα έδινε μια περιγραφή του τι ακούμε με αυστηρά μουσικούς όρους άγνωστους σε μένα. Ειλικρινά, δεν μπορούσα καν να φανταστώ τη σημασία αυτών των όρων. Έτσι, μπαίνω στη θέση των φίλων μου, που δεν ξέρουν τίποτα για το κρασί παρά μόνο πώς να το απολαύσουν

Ωστόσο, αυτές οι άγνωστες λέξεις δεν επηρέασαν το ιδιαίτερο συναίσθημα που μου δημιούργησε η μουσική. Εξακολουθούσα να απολαμβάνω τα κομμάτια ό,τι ακατανόητο κι αν έλεγε ο παρουσιαστής. Στη συνέχεια, όμως, κατάλαβα ότι αυτοί οι όροι, όπως και στο κρασί, είναι απαραίτητοι ώστε το κοινό με αυτή τη γνώση να καταλάβει τι ακούει. Τελικά, ήταν μια εξειδικευμένη εκπομπή που πρέπει να χρησιμοποιεί αυτούς τους όρους ανεξάρτητα από το πόσοι θα τους καταλάβουν ή όχι..

Το όλο θέμα είναι ότι ένας ακροατής στο δικό μου επίπεδο δεν πρέπει να ενδιαφέρεται για τους όρους αλλά να επικεντρώνεται στη μουσική και αν του αρέσει ή όχι. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τους καταναλωτές κρασιού. Δεν πρέπει να αφήνουν τους όρους ή τις περιγραφές να αφαιρούν την ευχαρίστηση. Αλλά υπάρχει πιθανότητα ο ομιλητής ή ο συγγραφέας του κρασιού να είναι τόσο καλός και εμπνευσμένος με τέτοιο τρόπο που ωθεί το κοινό να πάει βαθύτερα για να νιώσει περισσότερα. Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος, και μιλώντας για τον εαυτό μου, θα κάνω ό,τι μπορώ για να τον πετύχω ακόμα κι αν έχω πολύ δρόμο να τρέξω.

Previous
Previous

Terrement Haut-Montravel 2014, Château Puy-Servain

Next
Next

Νάουσα 2016, Χρυσοχόου