Τα κρασιά του Πάσχα
Ομολογώ πως τις τελευταίες μέρες οι ιδέες, οι προτάσεις και οι συνδυασμοί που έχουν γραφτεί έχουν καλύψει τα πάντα με μεγάλη επιτυχία και σίγουρα με απολαυστικό αποτέλεσμα για όποιον τις ακολουθήσει. Παρόλα αυτά το Πάσχα και ειδικά την Κυριακή του Πάσχα δεν θα ήθελα να είμαι πουθενά αλλού εκτός από το χωριό μου την Αρχαία Μεσσήνη στο πατρικό μου με την οικογένεια και τους φίλους μου. Είναι τόσες πολλές οι καλές αναμνήσεις που πραγματικά την θεωρώ την καλύτερη μέρα όλης της χρονιάς!
Πάμε τώρα στα κρασιά και γενικά το αλκοόλ που θα καταναλωθεί αυτές τις Άγιες Μέρες. Παραδοσιακά το Μεγάλο Σάββατο μετά την Ανάσταση θα φάμε την μαγειρίτσα που στην ουσία της είναι σούπα (μετά από παρατεταμένη περίοδο αυστηρής νηστείας η μετάβαση σε μια διατροφή με κρέας έπρεπε να γίνει με ομαλό τρόπο για τον οργανισμό και η σούπα εξυπηρετεί αυτό το σκοπό) με μυρωδικά, αυγολέμονο, εντεράκια, πατσές, συκωτάκια, σπλήνες και γενικά γλυκάδια. Απαραίτητα συνοδευτικά στο τραπέζι μας τα πασχαλινά αυγά και ζυμωτό ψωμί! Εγώ επέλεξα τον Μικρόκοσμο του Χρήστου Ζαφειράκη, μια Μαλαγουζιά με φρεσκάδα, πολυπλοκότητα αρκετή οξύτητα να ματσάρει αυτή του αυγολέμονου, δεν θα τα “τσουγκρίσει” με τα αβγά και το πιο βασικό: θα αρέσει σε όλους στο τραπέζι! Εύκολη η επιλογή του κρασιού εδώ καθώς έχουμε μόνο ένα πιάτο ταιριάξουμε και οικεία πρόσωπα που ξέρω τις γευστικές τους προτιμήσεις. Άρα Μαγειρίτσα τσεκ!
Παραδοσιακά η Κυριακή του Πάσχα ξεκινάει με δόσεις αλκοόλης από αρκετά νωρίς (έχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις που ο πρωινός καφές δεν έβρασε ποτέ!) οπότε τη καλύτερο να ξεκινήσω την ημέρα μου με ένα ή και δύο ποτηράκια ούζο που θα μου ανοίξουν την όρεξη (ξεκάθαρα δικαιολογία, δεν την θυμάμαι ποτέ κλειστή), θα μου στρώσουν το στομάχι (δεύτερη δικαιολογία) και θα συνδυάσω το πιο παραδοσιακό Ελληνικό ποτό με την πιο Παραδοσιακή Ελληνική μέρα (όλα δικαιολογίες, απλά λατρεύω το ούζο). Μεζεκλίκια θα υπάρχουν διάφορα όπως άγρια σπαράγγια και οβριές στα κάρβουνα, σαλάτες, τυριά, καμιά πετσούλα που θα κόβεται, κανά κομμάτι κοκορέτσι που σιγά σιγά θα βγαίνει για να δούμε αν ψήθηκε και γενικά θα πηγαινοέρχονται πιάτα μέχρι το αρνί να πέσει στο τραπέζι. Οπότε επέλεξα το Vientzi του Παπαγιαννάκου, μια κορυφαία έκφραση του Σαββατιανού με αρκετό σώμα, πολυπλοκότητα και οξύτητα που θα σταθεί εξαιρετικά δίπλα σε όλα τα μεζεκλίκια και θα δροσίσει τον ουρανίσκο μας μιας και η θερμοκρασίες θα είναι καλοκαιρινές.
Πάμε τώρα στο αρνί. Για να είμαι ειλικρινείς προβληματίστηκα φέτος αν με τις υψηλές θερμοκρασίες το κόκκινο θα ήταν καλή επιλογή και αν θα ήταν σοφότερο να πήγαινα σε λευκές επιλογές αλλά ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Τα τελευταία 4 χρόνια συνδυάζω πάντα το σουβλιστό αρνάκι με το πιο παλαιωμένο Cabernet Sauvignon που θα βρω (ακόμα τρέχουν δάκρυα με το Κτήμα Φτελιά του 1998 και του 2001 πριν 3 χρόνια) και για φέτος επέλεξα το Cabernet Sauvignon 2014 του Κτήματος Φράγκου. Ξέρω και το ξινόμαυρο είναι εξαιρετική επιλογή αλλά εγώ το προτιμώ με παϊδάκια.
Στο τέλος πάντα θα σερβιριστούν και αρκετά χειροποίητα παραδοσιακά γλυκά, σιροπιαστά κατά κύριο λόγο, που ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν θα τα συνδυάσω με το Μελιά του Παπαγιαννάκου ένα γλυκό κρασί από Μαλαγουζιά ή με το εξαιρετικό Μοσχάτο Ρίου του Παρπαρούση. Γλυκό το δίλημμα και σίγουρη η επιτυχία και με τις δύο επιλογές.
Νομίζω πως τος σημαντικότερο αυτές τις μέρες είναι να περάσουμε καλά με την οικογένεια μας και λιγότερο να κάνουμε το καλύτερο food-pairing αν και με τις παραπάνω επιλογές είναι ξεκάθαρα win-win.
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους!